Άγνωστο… Απροσδόκητο… Ξαφνικό… Απροειδοποίητο…
Τρόμος-Φόβος-Άγνοια-Απόγνωση!
Πόσες ακόμα λέξεις και πόσες ακόμα έννοιες μπορούν να “παίζουν τραμπολίνο” στον ανθρώπινο νου, “χοροπηδώντας” ανενόχλητες, σαρκαστικές, χαιρέκακες και αμετανόητα βασανιστικές..;
Κάπου, κάποτε είχα διαβάσει, πως ο “φόβος”, είναι συναίσθημα επιφανειακό, γέννημα-θρέμμα του νου και πως στη φύση του ανθρώπου, δεν υφίσταται!
Είμαστε, λέει, γεννημένοι και πλασμένοι, να είμαστε ΤΕΛΕΙΟΙ! Η φύση, η ρίζα μας ΞΕΡΕΙ!
Τι γίνεται όμως όταν αυτό το ρημαδι το μυαλό τελικά “ρίχνει τα χαρτιά του”; Θα παίξεις την παρτίδα του ή θα πας “πάσο”;
Ξεχνάει κάτι όμως το -φαινομενικά- τέλεια πλασμένο μυαλουδάκι μας! Ο “υποτιθέμενος” νους-οδηγός μας…
Ξεχνάει, πως τον “άσσο στο μανίκι”, τον κρατάμε ΕΜΕΊΣ και μονάχα ΕΜΕΙΣ, και πως τον τελευταίο λόγο στο τραπέζι, θα τον ρίξουμε ΕΜΕΙΣ και μονάχα ΕΜΕΙΣ!
Για αυτό, με όλο το σεβασμό, θα σου ζητήσω -“Αγαπημένε μου νου, ΝΑ ΣΚΑΣΕΙΣ!”
Ναι, με τρόμαξες! Ναι, τα κατάφερες ! Όμως, ΦΤΑΝΕΙ!
Τώρα, μιλάω ΕΓΩ! Και εσύ, θα υπακούσεις! Θα κάνεις ό,τι και όπως σου πω!
Γιατί απλά “ΕΓΩ”, είμαι η ρίζα μου! Η ψυχή, η φύση και η αποστολή μου… και εκεί, εσύ ΔΕΝ χωράς…
*”Ειναι μια δύσκολη σχέση, αυτή με το μυαλό μας. Μην του το πείτε, αλλά πολλές φορές κι εγώ, τα λέω για να τα ακούω! Όπως και τώρα! Αλλά, επειδή το έχω “ξαναδεί το έργο”, αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Μην του το πείτε! Αλλά, ναι! Φοβήθηκα πολύ… και ακόμα λίγο φοβάμαι! Όμως, να του πείτε, πως “ΔΕ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ”
- Η Μητρούλα - 16 Ιανουαρίου 2025
- “Μαμά, Φοβάμαι..!” - 16 Ιανουαρίου 2025
- Η Φωλιά της Αγάπης - 16 Ιανουαρίου 2025
