Θα ξέρεις καλά, ιδιαίτερα αν το παιδί σου είναι πια στην εφηβεία, ότι δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να αναπτύξεις μια συζήτηση μαζί του, ώστε να καταλάβεις τι το απασχολεί.
Πριν μπεις σε αυτήν τη διαδικασία, βεβαιώσου ότι είναι κατάλληλη η στιγμή, τόσο για εσένα όσο και για το παιδί. Δεν ξεκινάμε συζητήσεις όταν υπάρχει ένταση, ούτε όταν δεν βρισκόμαστε σε καλή συναισθηματική κατάσταση.
Απαλλαγμένοι από κάθε είδους διάθεση για κριτική, βρισκόμαστε σε μια ουσιαστική επαφή με τα παιδιά μας, δίνοντάς τους να καταλάβουν ότι αυτό που θέλουμε πραγματικά είναι να βοηθήσουμε και όχι να βρούμε ευκαιρία και πρόσφορο έδαφος για κήρυγμα.
Ξέρω πολύ καλά ότι θέλεις να πεις τη γνώμη σου. Σε καταλαβαίνω. Κρατήσου!
Πολλές φορές τα παιδιά δεν χρησιμοποιούν τον κατάλληλο τρόπο για να εκφραστούν κι αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια να φτάσουμε σε λάθος συμπεράσματα. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι πολύ βασικό να ρωτάμε για να μάθουμε. Δεν μαντεύουμε, δεν υποθέτουμε και δεν καθοδηγούμαστε από καμία προσωπική μας αντίληψη, ακόμη κι αν γνωρίζουμε πως αυτό που αναφέρει το παιδί, δεν είναι η καλύτερη επιλογή για εκείνο.
Είναι πολύ σημαντικό οι ερωτήσεις μας να οδηγούν το παιδί στο να δώσει απαντήσεις ολοκληρωμένες και με λεπτομερή τρόπο. Η περιγραφή της κατάστασης ή των συναισθημάτων του, είναι μια διαδικασία που έχει ως αποτέλεσμα την αυτεπίγνωση, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για όλους τους ανθρώπους. Θα εκπλαγείς όταν διαπιστώσεις το πως τα παιδιά ξαφνιάζονται με τις συνειδητοποιήσεις τους και βλέπουν την όλη κατάσταση από νέα οπτική. Μέσα από αυτό το νέο πρίσμα, έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν τελείως διαφορετικά το θέμα.
Για να πετύχουμε τα παραπάνω, θα πρέπει να αποφεύγουμε τις «κλειστές» ερωτήσεις, δηλαδή αυτές που απαντώνται με ένα ναι ή ένα όχι και μέσω των οποίων παίρνουμε πολύ λίγες πληροφορίες.
Για παράδειγμα, οι ερωτήσεις «Είσαι στεναχωρημένος;» ή «Προσπάθησες ώστε να τα καταφέρεις;» ή «Μπορώ να σε βοηθήσω;» είναι ερωτήσεις που απαντώνται μονολεκτικά και δεν δίνουν το περιθώριο της ανάπτυξης.
Οι «ανοιχτές» ερωτήσεις είναι αυτές που δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να εκφράσει αυτό που θέλει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάλυση. Του δίνουν την ευκαιρία να σκεφτεί και να αναρωτηθεί πριν απαντήσει. Έτσι, ανακαλύπτει νέες ιδέες και διαφορετικές προοπτικές. Μπορούν να ξεκινούν με Πώς, Τι, Που, Πόσο κ.α.
Τις παραπάνω κλειστές ερωτήσεις λοιπόν, θα μπορούσαμε να τις επαναδιατυπώσουμε ως εξής:
«Πως αισθάνεσαι;», «Τι προσπάθειες έκανες ώστε να τα καταφέρεις;», «Με ποιον τρόπο μπορώ να σε βοηθήσω;».
Θυμήσου, είναι πολύ σημαντικό να ελέγχουμε τον τόνο και το ύφος της φωνής μας, ώστε να νιώθει το παιδί ασφάλεια και να αντιληφθεί το αληθινό ενδιαφέρον μας για σύνδεση.
Πηγή: mindful-parents.gr
- Τι είναι το Ρέικι - 12 Φεβρουαρίου 2025
- Φόβος, ο μεγάλος σαμποτέρ - 24 Απριλίου 2025
- Ανάλαβε την απόλυτη ευθύνη της αντίδρασής σου - 28 Μαρτίου 2025
