Βοηθώ και βοηθιέμαι · Αναδομώντας την έννοια της βοήθειας

Η λέξη βοήθεια συχνά μας γεννά πολλά και αντικρουόμενα συναισθήματα και έχει απασχολήσει έντονα ακόμα και τις ερευνητικές κοινότητες. Κοινωνικοί επιστήμονες μελετούν εδώ και χρόνια το πώς οι άνθρωποι προσφέρουν ή ζητούν βοήθεια – από συνεργασίες μικρών ομάδων μέχρι και μεγάλα κοινωνικά κινήματα. Φαίνεται, πως η βοήθεια μεταφράζεται και νοηματοδοτείται με ένα μεγάλο φάσμα, από φροντίδα, αγάπη, υποστήριξη μέχρι συναισθήματα δυσφορίας και αμφισβήτησης.

Τις περισσότερες φορές φαινόμαστε ανοιχτοί στο να λάβουμε ή να δώσουμε βοήθεια είναι όμως έτσι; Η βοήθεια τις περισσότερες φορές μετατρέπεται σε μια σύνθετη πράξη, η οποία μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης σε ένα παιχνίδι «δύναμης και εξουσίας», γεννώντας τελικά το ερώτημα – ποιος βοηθάει ποιον και με τι κόστος; –

Θες να κάνουμε ένα σύντομο παιχνίδι; (Μην ανησυχείς δεν χρειάζεται να μοιραστείς τίποτα με κανέναν και θα πάρει λιγότερο από δυο λεπτά!)

Πάρε ένα χαρτί και γράψε:

Μια φορά που αρνήθηκες να λάβεις βοήθεια.
Αν δεν θυμάσαι, φαντάσου μια στιγμή που θα έλεγες «όχι» στο να λάβεις βοήθεια.

Πάρε μια βαθιά εισπνοή και εκπνοή. Μπορεί να πήρες κάποια απάντηση. Εάν ναι σημείωσέ την. Αν δεν έλαβες απάντηση είναι απολύτως φυσιολογικό.

Από μικρά παιδιά μάθαμε ότι η βοήθεια είναι μια πράξη θετική, κοινωνική. Σε κάθε περίπτωση δομούνται και ταυτότητες γύρω από αυτήν, οι οποίες μπορεί να σχετίζονται με το σε ποια θέση βρίσκομαι (αυτός που δίνει βοήθεια ή δέχεται). Όταν ένα παιδάκι λαμβάνει βοήθεια από τον φροντιστή του, αυτό « ντύνεται» με πολλά ακόμα μηνύματα, τόσο για τον εαυτό όσο και για τους σημαντικούς «άλλους». Το ίδιο συμβαίνει και με εμάς τους ενήλικες. Η βοήθεια εμπεριέχει πολλά και διαφορετικά συναισθήματα και έννοιες, θετικές ή και αρνητικές. Το να δώσουμε ή να λάβουμε βοήθεια, τελικά, αποτελεί μια πράξη εσωτερικής διαδρομής.

Πού βρίσκονται τα “σύνορα” της δικής σου βοήθειας;
Θα ήθελες να τα ανακαλύψουμε μαζί; Εάν ναι, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου!